Ślepy Pies

Z pozoru zwyczajny pies, choć jak wszystkie zwierzęta przebywające na terenie Strefy Wykluczenia podczas drugiej katastrofy – silnie zmutowany. Jednak jeśli zagłębimy się w jego historię wyjdzie na jaw, że stworzenie zostało wyhodowane w ramach projektów prowadzonych przez Świadomość-Z…

Naukowcy założyli, że udoskonalony czworonóg będzie lepszym stróżem, dlatego rozpoczęli eksperymenty genetyczne na szeroką skalę. Podstawowym czynnikiem mutagennym było wprowadzenie do ciał udomowionych psów genów ich dzikich krewniaków, celem wykazania oczywistych różnic pomiędzy nimi, przez co spowodowało swoistą sztuczną ewolucję regresywną – wcześniej rozwinięte odruchy zastąpiono bardziej prymitywnymi.

Eksperyment był kontynuowany do czasu drugiej katastrofy, po której zmutowane psy uciekły z laboratoriów i niemal natychmiast zaczęły krzyżować się ze swoimi zdziczałymi krewniakami. Wynikiem tego były dalsze zmiany fenotypu zwierzęcia.

Do czasu rozpoczęcia fabuły Cienia Czarnobyla szacuje się, że w Zonie narodziło się aż 7 pokoleń psów, z czego niemalże każde wyróżniało się innymi zdolnościami i mutacjami. Ponadto, ze względu na ogromną różnorodność materiału genetycznego pierwszego pokolenia, zwierzęta posiadają geny uśpione, pozwalające adaptować im się do zmiennych warunków.

Wraz ze zmianami hormonalnymi, zaobserwowano zmiany we wszystkich układach organizmu. Rozwój i funkcjonalność układów szkieletowego oraz mięśniowego przypominają najbardziej… hieny.

Jako, że prawie wszystkie istoty w Zonie posiadają zdolności telepatyczne rozwinięte w różnym stopniu, nie ominęły one także psów. Nie bez powodu nazywane są w końcu ślepymi – już w pierwszym pokoleniu wzrok przestał być istotny w trakcie penetracji otoczenia, a z czasem jego znaczenie jeszcze spadało. Mutanty bez problemu omijają anomalie, promieniowanie i inne niewidoczne gołym okiem niebezpieczeństwa. Kosztem utraty wzroku wzmocniły się także pozostałe zmysły.

Podobnie jak szczury, Ślepe Psy wykształciły coś na wzór inteligencji zbiorowej – działając w stadzie, odnoszą wyraźnie lepsze rezultaty niż samotne osobniki. Te są z reguły niewielkie i pozbawione jednego lidera. Mutanty prowadzą koczowniczy tryb życia, z rzadka wracając do swoich wcześniejszych siedlisk. Ciężko stwierdzić, czy są zwierzętami nocnymi, czy dziennymi – atakują tylko wtedy, kiedy czują się wystarczająco pewnie, gdy są wyjątkowo głodne i kiedy wyczują intruza na swoim terenie. Kiedy kilka osobników padnie a stado straci przewagę, pozostałe najczęściej uciekają. Żywią się głównie szczurami i Tuszkanami, a także padliną pozostałych stworzeń w Zonie, jeśli ją znajdą lub jeśli uda im się je pokonać. Z jakiegoś powodu unikają natomiast Snorków – schodzą im zawsze z drogi, nie podejmując walki. Często spotyka się je w stadach z Nibypsami; często żyją i polują razem w protokooperacji.

Ślepe Psy raczej unikają stalkerów – chyba, że ci zapuszczą się blisko ich siedziby. Jeśli zostaną zaskoczone, często uciekają, ale po chwili wracają już ze skoordynowanym planem ataku. Nie walczą pojedynczo – rzucają się na ewentualną ofiarę zawsze po dwa lub trzy osobniki.

Wśród mutantów rozróżniamy kilka typów – być może związanych z pokoleniem, z którego się wywodzą. Są to dzikie psy – najsłabsze i najbardziej płochliwe. Spotkać się można przede wszystkim na południu Zony. Albinosy są agresywne i wyjątkowo okrutne – wyróżnia je przede wszystkim kolor i ropiejące rany pokrywające całe ciało. Najrzadszym gatunkiem jest z kolei wilczy pies, prawdopodobnie zmutowany bullterier.

Początkowo powstały cztery różne modele Ślepego Psa, ale z niewiadomych przyczyn nie znalazły się w żadnej części gry. W Cieniu Czarnobyla poszczególne odmiany odróżniały tylko tekstury.

Stara koncepcja fabularna zakładała, że po zabiciu najpotężniejszego Burera w Zonie, Ślepe Psy stają się dla gracza neutralne.